labyrinth

• cok kucukken izlenen, aklimiz erdikten sonra yeniden izlenmek istenen ama bize sadece hayal kirikligi veren butun yapimlarin aksine, 27 yasimda tekrar seyrettigim ve en az ilk seyrettigim zamandaki (muhtemelen 10 civariydim) buyuk bir hayranlik ve keyif veren film olmustur.
  
  muzikleri (tesekkurler bowie), kurgusu ve atmosferi (saygilar lucas), kuklalarin guzelligi (hayranlik ve saygilarimla henson), kalin kaslar ve guzel oyunculugu (connelly) ve hala guldurebilen esprileri (bunun icin kuklalara tesekkur etmek istedim ama nasil olacak bilemiyorum); herseyiyle cok guzel bir filmdir.
  
  tabi cocukken habersiz oldugum ancak sonradan takdirle takipcisi oldugum butun bu isimlerin de bu yapimda bulundugunu ogrenmis olmam da sempatimin en ust duzeye cikmasini sagladi.