ahıra çubuk sığdırma paradoksu

• düşünmeni sağlayan nöronların beyninde değil de taşaklarında toplanmışsa umrunda olmaz. oradan çıkan espri de atmığın kadar komik olur. ama biraz yaşadığın hayatı sorgulayabilecek kapasitedeysen (ki bence gülebilme yetisi dışında "insan"ı hayvandan ayıran yegane şeydir); bilmek, tamamen yok olma arzusu bile yaşatabilir. çünkü bu gerçekliğin kafanda işlediğini ve kafandan kurtulursan düşünemeyeceğini bilirsin. mevcut teknolojiyle ölmeden bunu engellemek mümkün değil maalesef (bkz: kafayı söküp şöyle bir süre kenara koyma isteği) en fazla bitkisel hayat moduna geçebiliyor beyin; onu da iradi bir şekilde yapamıyor. o yüzdendir ki beynin kendine suikastlerinden biri bu merdiven paradoksu olarak da bilinen ikilemimiz. bu bilim adamı denen legal sapıkların bilinçlerinin altlarıyla dalga geçtiğini düşünüyorum. beyin böyle kondisyon tutar gibi düşünmeyi düzenli hale getirince nöron aktivitesi olağan üstüne çıkıyor; farkındalığa kavuşuyor ve kendini sonlandırma rüştünü istiyor bence bilinç. bilinç bilince varıyor yani. gidip camdan atlamak gibi sefil bir beden ölümü yerine kendini bozmak istiyor. daha yüksek kapasitede çalışmasına engel olduğunu fark ettiği işletim sistemi olan bilinçaltının ilkelliğine gem vurmak istiyor. gerçeklik gerçeklik içinde bir durum. "dur!" diyor, "içinde olduğun durumda düşünme boşuna. hiçbir şeyi düşünme. düşündüklerinin hiçbir önemi yok. her kimsen dinleme onları. onları dinlemezsen ben böyle olmam. artık o kadar ilkel değiliz.". gerçeklik içinde gerçeklik içinde gerçeklik içinde gerçeklik. bir bilinç var ama neyin bilinci, onun bilinci nedir belli değil. sırrı çözülememiş; çözülecek gibi de durmuyor. bu göreceliliğe tahammül etmek zor. demem odur ki, bunu anlamak için öyle çok da bi deha, efendime söyleyeyim fizik bilgisi, kuantum mekaniği ilgisi, schrödinger fanboy'luğu gerekmiyor. bu tip ikilemleri ciddiye alıp evrenin izafiyetini hazmetseydi insanlar, bugün ne aptal savaşlar, ne cinayetler, ne de kapitalizm olmazdı. k-pax gibi bir yer olurdu dünya. şaka gibi eet fakat gerçek. ama adam cümle içinde "ışık hızı"nı görünce "arabam en fazla 180 yapıyor amına koyayım" geyip geçiyor. bu da dünyanın neden iğrenç bir yer olduğunun göstergelerinden biri der ve bu tuğla modeli entry'mi bitiririm.