39 entry daha
  • tam anlamıyla bir başyapıt. gerçekten kelimeler yetersiz kalır tarif etmek için, ama diyebileceğim şu ki belgeselin büyük bir kısmını tüylerim diken diken bir şekilde izledim, ki ben iron maiden'ı deli gibi dinleyen biri değilim, fanları sayılmam hatta ama düşünün işte. bir iron maiden fanı için neler ifade edebileceğini düşünemiyorum bile. bir kez daha bu topluluğun* bir parçası olmanın keyfini yaşadım, dünyanın dört bir yanından insanla paylaştığımız ortak duyguları gördüm, bageti tutup ağlayan çocuğu gördüğümde ne kadar samimi olduğunu ve duygularını ne kadar iyi anladığımı gördüm, ve iron maiden'ın ne kadar büyük bir grup olduğunu hepimiz gördük.

    ayrıca espriler de havada uçuşuyordu, baya eğlendik. iki saat boyunca ingiliz aksanına doyduk. hindistan kısmında trendeki tiplerden birinin global metal'da röportaj yapılanlardan biri olduğu dikkatli gözlerden kaçmadı tabi.

    bir de burdan kamuoyuna belirtmek istiyorum ki, steve harris'in kızlarından birine aşık oldum. sana sesleniyorum harris amca, allah'ın emri peygamberin kavliyle o kızı (ismini gözden kaçırdım kendisine bakmaktan*, ama sen de bilirsin hangisi olduğunu, yeme beni) kendime istiyorum.

    up the irons dememe sebep olacağını düşünmüştüm ama olmadı... up the fucking irons!!!
33 entry daha
hesabın var mı? giriş yap