elektrik

• kesilmesi ile farkındalık sağlayan oluşum.
  
  ikinci biram bitmişti,üçüncüyü almak için aşağıya indiğimde artık birlikte yaşadığım ailemin uyanmaması için ışıkları yakmamış, el yordamıyla mutfağı hatta dolabı bulmuş, buz gibi bir adet sonuncu biraya kavuşmuştum. yine el ve ayak yordamıyla çıktığım merdivenlerin sonuncusuna geldiğimde, odamdan sızan loş ışıktan ve loş müzikten hoşlandım. duvarları posterlerle donatmam gerektiğini düşündüm tıpkı bir ergen gibi. odama girdim, zaten az olan ışığın bile gereğinden fazla olduğuna kanaat getirip kapatmak için elimi uzattığımda ışık kendiliğinden kapandı. allahım işte bu sefer ermiştim.
  
  ermişliğimden emin vaziyette sıradaki mucizemin ne olması gerektiği hakkında kafa yorarken açık perdelerden dışarıdaki karanlığı farkettim. offf.. farketmiştim. ışığı kapatmak için elimi uzattığımda elektrikler kesilmişti. lanet olsun yusuf, yine erememiştim. balkona çıktım, hiç abartmıyorum, gördüğüm sadece gökyüzüydü. insan basitliğinde kendine yer eden gözlerimin seçebildiği yegane ışıltı havadan geliyordu. sadece yıldızlar vardı. karanlık ve yıldızlar, cezmi ersözü aradı gözlerim etrafta korkarak, bulamayınca rahatlayıp, rahvan giden bişey vardı lan diye düşündüm.
  
  bir kez daha, mucize sandığım şeyin elektrik kesintisi, ermişlik olduğunu sandığım şeyin tesadüf olduğunu farkederek hayal kırıklığına uğradım. ama yılmadım dostum, bir gün mutlaka erecektim, yılmadım.