13 entry daha
  • hem senaryosunu yazdigi, hem yonettigi bir filmi pedro almodovar'in. bence tam bir almodovar filmi. film obsesyon ve obsesif ask uzerine kurulu, hable con ella' daki gibi. cekimler, akdeniz esintisi ve penelope cruz yine gorsel olarak cok guzel sahneler ortaya cikarmis. konu oldukca belirgin, saklanmaya calisilmamis, seyirciyi nasil sasirtirim diye ugrasilmamis. ama anlatim icin secilen kareler, ifadeler, cekimin yapildigi yerlerle butunlestiginde izlemesi hayli keyifli bir film olusturmus. su da bir gercek ki penelope cruz akdeniz' e cok yakisiyor (bkz: captain corelli's mandolin)

    --- spoiler ---

    mateo'nun hayata ancak harry olarak devam edebilmesi, bir insanin bir sirri hayat boyu kendi icinde yasatabilmesi (diego ve babasinin kimligi), obsesif asklar veya iliskiler (insanlarin hayati pahasina da olsa) (ernesto-magdalena, harry- ernesto) uzerinde dusunuldugunde hic de klasik turk filmi klisesi yaratmiyor bende. aksine kendi siradanliklarimiz, hayatlarimiz arasina sikismis binbir turlu farkli hayat, bakis acisi, farkliliklar olabilecegi uzerinde dusunduruyor insani.

    --- spoiler ---
57 entry daha
hesabın var mı? giriş yap