zavallı

• umut sarıkayanın kemik zamanlarından kalma bir yazısı
  
  ne olmak istiyordun herkes tarafindan beğenilen, takdir edilen biri olmak istiyordun dimi? ama olmadı dimi? sıradan, alelade biri olmak hiç istemedin zaten. her zaman aranan kişi olmak istedin olmazsa olmazların başında gelmek istedin ama olmadı, zaten olmaz da. çünki senin yapında yok bu dostum. doğarken lanetlenmişsin sen. bu durumda sadece yalnız ve az olmadığına sevinebilirsin. sokaklar senin gibi adamlarla dolu, çık dışarı katıl aralarına kümeler halinde gezinin. ama hepsinden tiksiniyorsun dimi? hayatın boyunca sana benzeyen insanlara zaten hiç hayranlık duymadın ki sen. bu sıradan alelade görünüşünü gidermek için jöle aldın kafana sürdün ama bir jöleden çok şey beklememek lazım zavallı kardeşim. şimdi kaya gibi saçlarla eve dön. bak telefonuna belki birgün çalar. "kıyafet çok önemli" diye birşey soktular kafana ve sonuna kadar inandın. zaten kim ne söylese sonuna kadar inanacak kadar çaresizsin. gittin kıyafetler aldın ama olmadı hep iğreti, pot durdu dimi üzerinde. sakın paranı boşa harcayıp daha pahalısını alma o da pot duracak şimdiden söyliyeyim. oysaki aynı kıyafeti giyen başka birine nasıl da yakışmıştı dimi? kıyafet aynı ama sorun nerde? sende olabilir mi? bir de kurnazlık yapıp ucuz olsun diye yazlık giysileri kışın, kışlık giysileri yazın almıyor musun? tam dayaklık adamsın. hem bu kadar çaresiz olup hem de kurnaz olmak nasıl bir his dostum? anlat bana. jölem bittiği bir gün uğrarım anlatırsın. bilirim hep evde oturuyor olacaksın...