çiğdem talu

• 27 yıl olmuş kaleminden ayrılalı… 27 yıldır o olmadan çalıyormuş şarkıları. garip kalmış notalar. eksilmiş aşklar, sevdalar…
  
  27 yıl önce bugün ölmüş çiğdem talu… o zamanlar verem bile ölümcül sayılıyormuş. hele kanser affetmiyormuş hiç, tuttuğunu götürüyormuş… göğüs kanseri yenmiş büyük söz yazarını…
  
  ve ben bugün tanıştım kendisiyle… yüzeysel bir insan olduğum gerçeğini çarptı yüzüme. ellerimi koyacak yer bulamadım karşısında, kafamı kaldıramadım yerden… şarkıları söyletene değil, söyleyene baktığım için utandım kendimden. şarkıların hikayelerini hiç merak etmedim, yazanı, besteleyeni tanımadım bugüne kadar, çok utandım kendimden…
  
  işte o an bir fırtına kopar
  sanki o an yer yerinden oynar
  kül rengi bir akşam vakti
  kaybolan renkler gibi
  kaybolur gider gözümde dünya
  
  bu şarkıyla başladı her şey… öyle bir hikayesi var ki aşka inandırıyor insanı… tüylerim diken diken oldu haliyle.
  
  kendime kızarken çiğdem talu’yu aradım internette. bugünmüş ölüm yıldönümü, şaşırttı beni yine… bu kadarı tesadüf olamaz, anılmak istiyor büyük usta.
  
  ben bugün tanıdım ama siz unutmayın; şarkılar hatrına…