bazı

• önceleri korkardık hepimiz
  en ufak ses yerinden oynatmaya yeterdi ellerimizi
  yani demem o ki
  o denli alışmıştık yalnızlığımıza
  yuvarlanırken hızlanan şeyler gibi
  sürtünmüşüz, soyulmuşuz umurunuzda olmazdı
  kanımız soğukta donmuş suydu
  ve biz hayvanlar gibi
  en çok da kendi eşini yutan
  iri ve tüysüz hayvanlar gibi
  koparırdık omzumuzun öte yanındaki başı
  önceleri saklardık hepimiz
  gömleğimizin üstündeki lekeleri
  
  bu akşam da gidelim bir yerlere
  mesela biz en çok bir insanla bir insanın
  arasına rayların girdiği şehirleri seviyoruz
  mesela akşam üstü olduğunda paltosunun yakalarıyla
  yanaklarını seven adamları da seviyoruz
  mesela havada vurulan kuşu da
  herkesin sevdiği gibi
  sevmiyoruz
  ve korktuğumuz gibi önceden sesten
  korkacağız terk etmeye şehri
  
  zaman geçecek
  insanlar bir tek sergiye çıkmış yaralarınıza bakıp
  şöyle diyecek
  bir şarkının hikayesiydi bu olsa olsa
  tahta bavullar ve soğuk bulvarlar
  bir rakı daha
  ve bir rakı daha
  üst üste ve alt alta ikisi de
  bir insan ediyor işte
  bir rakı daha
  ve bir rakı daha
  azaltıyor sisini şehrin
  biz meydanda bağırırdık
  merdivenler merdivenler merdivenler
  hem çıkılır hem inilirler
  
  önceleri korkardık hepimiz
  oturup çağımızı beklerdik
  ya geldi ya da geçti hiçbirimiz görmedik
  ne içecek ne yıkanacak ne de boğulacak
  su yok şimdi
  
  olsun
  dururken çürüyen şeyler gibi
  sararmışız, dökülmüşüz
  umurunuzda değildi
  sonra ciğerlerimizi çeke çeke şöyle dedik
  cam olmaya niyetli kum
  göze almıştır hepsini
  biz kenara çekildik bekliyoruz
  çünkü içimize çekmediğimiz bir hava
  mümkündür hâlâ
  
  (bkz: sinem sal)