hiroşima'ya atılan atom bombası

• üzerinden 65 yıl geçmiş olandır (6 ağustos 1945). insanlığı sordurandır hala. hala içte bi burukluktur, tanımadığı yüz binlerce insana üzülmektir hala. ve hatta kız çocuğunu hatırlayıp donup kalmaktır:
  
  kız çocuğu
  
  kapıları çalan benim
  kapıları birer birer.
  gözünüze görünemem
  göze görünmez ölüler.
  
  hiroşima'da öleli
  oluyor bir on yıl kadar.
  yedi yaşında bir kızım,
  büyümez ölü çocuklar.
  
  saçlarım tutuştu önce,
  gözlerim yandı kavruldu.
  bir avuç kül oluverdim,
  külüm havaya savruldu.
  
  benim sizden kendim için
  hiçbir şey istediğim yok.
  şeker bile yiyemez ki
  kâat gibi yanan çocuk.
  
  çalıyorum kapınızı,
  teyze, amca, bir imza ver.
  çocuklar öldürülmesin,
  şeker de yiyebilsinler.
  
  (1956) (nazım hikmet)