smoke on the water

• gitar olaylarına ilk başladığım zamanlara denk gelir bu parçayla tanışmam. aile ile gidilmiş bir tatilden dönerken peder bey her benzinlikte inat etmiş bir şekilde durur ve bir kaset arar. nihayetinde de bulur, aracın kaset çalarına takar ve der ki; " bak sana bir şarkı dinleteceğim, hayatın boyunca bu adamların şarkılarını çalacaksın"
  
  şimdiye kadar bu öngörüsünde yanılmadı, sanırım yanılmayacak da...
  
  bütün hayatımı değiştirmiştir belki de bu şarkı, (görende dünyanın en mükkemmel aşk şarkısı veya müthiş felsefesi olan bir parça sanacak) şu ana kadar yaşadığım en güzel anlara sebep olan kuzenlerimle kurduğumuz göreceli olarak bayağı iş yaptığımız sıkı grubumuz, elektro gitar aldırmak için evden kaçışım ve bir gün geçmeden bulunuşum, akabinde de tüm lise hayatımı serseri mayın gibi geçirmem, müzik okumak için tüm ailemi karşıma alıp, müzik bölümünü kazanamamam, hayal kırıklıkları ve sonunda "hop ne oluyoruz diye uyanmak" o güzel rüyalardan...
  
  ilk duyduğumda o denli etkilenmeseydim bu şarkıdan muhtemelen şu anda devam etmekte olan yaşamıma daha sağlam ve daha erken sahip olacaktım. pişmanmışım gibi oldu sanki..
  
  öyle ki o basit 3-5 nota öyle bir araya gelmiş ki en basit ve o denli gaz ve benim için ise en karmaşık kalıbı oluşturmuş. metalci bazı hıyartoların "o da şarkı mı ya çok basit" diyerek yaptıkları mallıkları izleyerek eğlenmeme de sebep olmuştur o 3-5 nota.
  
  o ufak yaşların dandik ingilizcesiyle sözlerine manyak manalar yüklerken şimdi sözlerinin manasızlığı hafif koysa dahi hala dinlerken ya da çalarken gaza gelmeyeceğim anlamına da gelmez bu eseri.
  
  bayağı bir ekşi itiraf havasında oldu ancak kim ne yorumu yaparsa yapsın bu parça için tarihin en baba kütüphanesinin, en kral kitabının, en sıkı sayfasında koskoca bir yeri vardır.