kıbrıs şehitleri'ndeki lolipoplu palyaçolar

• bunlardan biriyle kısa bi diyalogum olmuştu şöyle;
  p: sigara içmekten dişleri sararmış, gözleri de hafif kaymış palyaço
  b: ben^*
  
  ben hızlı hızlı yürümekteyim tek başıma o da yanımda hızlı hızlı yürümeye başladı:
  p: bi dakikanızı alabilir miyim?
  b: yok sağol. (bu iki satır ve benzeri 2-3 defa tekrar etti ve durdum. sonra,)
  p: biz engelli çocuklar için şek..
  b: yok istemiyorum sağol.
  p: ama neden?
  b: acelem var.
  p: (bundan önceki konuşmalarda sırıtırken ki dişlerini betimleyebilmemin sebebi de bu tabii, bi anda somurtup) siktir lan ordan.
  b: (iç ses olarak bi yuh dedim. sonra dış ses olarak) ee böyle siktiri çekersen zaten almam amına koyim.
  diyip gittim. yani zaten hızlı yürüyorum belli ki acelem var ki acelem olmasa da ne oldukarlı belli durmayacağım. neyse uzaklaştıktan bi süre sonra arkama bakmak aklıma geldi acaba falçatayla filan peşimden geliyor mu diye ama gelmiyordu tabii. zaten geliyor olsa ben arkama dönene kadar iş işten geçmiş olurdu. ayrıca tek başıma yürüyorum zaten niye bana satmaya çalışıyorsa. git bi kıza, çocuğa filan satmaya çalış. neyse. bu da böyle bir anımdır.