söylenmemiş sözler

• söylenmemiş sözler ok gibi batıyor insanın yüreğine, ne fark eder ki söylenen sözler de beynine... söyleyemediklerimi 'söyleseydim keşke' diye kızıyorum kendime, peki ya söylediklerim? geri alabilmek için çıldırasıya paralıyorum kendimi. susmak en iyisi gibidir ya, değil işte, o da iyi değil. sustuklarım, susuşlarım kocaman oluyor düşündükçe zihnimde, söyleyemediklerime üzülüyorum, hep beni benimle yüzleştiriyor söylediklerim...
  neticede söylenmemiş sözler acıtıyor, söylenmiş sözler gibi...
  
  ***
  
  o son mektubu yollayacaktım sana
  bak işte orada hata yaptım.
  her yerde hata yaptım ben,
  her yerinde...