caos calmo

• izlenildikten hemen sonra yüzde salak bir gülümseme yaratan filmler familyasından. yalnız sadece o kadar ya. daha fazlası yok! bir unutamamazlık mesela. özellikle nanni moretti 'nin kafasından geçen listelemeler, hayatın kendi içindeki rutinliğine göndermeler filmi izlettiriyor. film boyu iyi filmle ortalama film arasında gidip gelen sahneler devam edip duruyor.
  izlenmemesi kayıp vs. muhabbetine girmeyeceğim. görülesi sadelikte bir film. sade bir son yakışmış filmimize. lakin akla takılan uzun tutulmuş bir sevişme sahnesi mevcut. bence filmin sempatikliğine ve durağanlığına ağır kaçmış. o uzun haliyle olmasaydı da olurmuş.
  beklentilere boğulmadan izlenilesi.