ankara'yı özlemek

• ankara'da üniversiteye gideceğimi öğrenince ağlamıştım.gittikten sonra da hep nefret etmiştim.istanbul 'a gitme hayaliyle yaşayan izmir'li bir gençtim.
  
  ilk defa iki sene önce yazın istanbul'da arkadaşlarla geçirilien yorucu bir haftasonundan sonra ankara dönüşü eve giderken sabah serinliğiyle boş otoyolda ilk defa "oh memleketimize geldik" demiştik istanbul'dan dönen iki izmir'li.
  
  sonra izmir ve istanbul'da okuyan arkadaşlarımızla aramızda bir farklılık olduğunu hissetmiştik bir ara da. sanki biz biraz daha sakindik.ne bileyim.
  
  ama bu sefer sekiz yıldan sonra ilk defa izmir'deyken ankara'yı özlediğimi farkettim. ama insanları, anıları falan değil.gerçekten özlenebiliyormuş ankara.