kara üzüm

• pekmezinin tadı güzel olan meyve.
  
  yaklaşık on yıl önce anneannem ile kuzenlerim arasında yaşanan olay geldi aklıma.
  
  dedem üzüm bağlarından topladığı üzümlerin çoğunu pekmez yapardı. nüfus kalabalık değil dedem ve annneannem bir de en küçük teyzem birlikte yaşarlardı. torunları arada sırada gelirlerdi. o yaptıkları pekmezler çatı katında iki sene üç sene bekletilirdi. anneannem her akşam uyumadan bir küçük tas pekmez içip kafayı vurup uyurdu. bir gün bana ve kuzenime teklif etti alın pekmez için diyerek. yok mamiga biz sevmeyiz dedik ikna olmadı. neyse içti kuzenim bir mayhoş tuhaf bir lezzet, şaraba benzetti tadını. mamiga sen getir bu pekmezden dedi. mamigam nasıl sevinçli getirdi tas tas içirdi. meğer anneannemin her akşam pekmez diye içtiği yıllanmış şarap olmuş. birinci sınıf şarapçıymış anneannem katıksız imal etmiş. dindar kadın eve rakı getirtmiyordu. dayım ve kuzenim bu işi keşfettiler rakıya gerek kalmadan her akşam mamigayla kafaları çekmişlerdi.