a letter to elise

• "ah elise, sen ne dersen de, kalamam ki artık burada, sürdüremem bu oyunu daha fazla, şimdi unut hepsini, tüm gülücükleri ve bir oyun olduğunu söyle kendine her şeyin...ah elise, sen ne yaparsan yap, asla başaramayacağım senin olmayı, gözlerine o ışığı koymayı, o mavi asla almayacak beni içine, alsaydı, belki alsaydı kurtulurdum bizi hep ayıran o başka şeyin nefesini hissetmekten, sen ve ben, ayrı dünyalar, sancılı bakışlar, kırılan kalpler, ve edebileceğin tüm dualar, alacağım hepsini, sonra yine bırakıvereceğim rüzgara...dün yine karşına geçip baktım yüzüne, gördüğüm yüz de hep istediğim gibi baktı gözlerime, ama ben tutamıyorum gözyaşlarımı senin gibi kolayca, elise, inan hiçbirini istemedim ben, hep hayal ettiğim kızdın sen, ama hayali bıraktım gitti, sözler bozuldu, oyun bitti...şimdi ne zaman geri yakalamaya çalışsam onu akan kum gibi, avuçlarımı açar açmaz kayıp gidiyor parmaklarımın arasından...ama inan başka türlüsü gelmiyor elimden...elimden hiçbir şey gelmiyor..."