napoleon bonaparte

• napolyon bir gün düşman askerlerinden kaçarken bir bakkala girer. bakkala hemen kendisini saklamasını emreder. bakkal napolyonu tanır ve saklar. arkadan gelen düşman askerlerine de "şuraya doğru kaçan bir adam gördüm" der. düşman askerleri gittikten 5 dakika sonra napolyonun muhafızları gelir. bakkal ömründe bir daha karşılaşamayacağı napolyon'a sorar:
  
  - efendim haddim olmayarak size bir şey sormak istiyorum. ölümle burun buruna olmak nasıl bir duygu? diye sorduğu anda napolyon
  - bre densiz. sen kim oluyorsun da dünyayı titreten insana böyle bir soru soruyorsun der ve muhafızlara dizin bu herifi kurşuna diye emreder.
  
  bakkalın gözünü bağlarlar. 3 2 1 diye sayarlarken; bakkal içinden "ne yaptım ben? bak şimdi öleceğim." diye düşünürken bir el uzanır ve göz bağını açar. bağı açan napolyondur ve "işte böyle bir duygu" der. ^*
  
  (bkz: yaşayarak öğrenmek, bedeli en yüksek öğrenme biçimidir)