the pianist

• ilk defa yahudilerin (o da cidden küçük bir kısmının), almanlara karşı direniş gösterdiğini görebildiğim, dolayısı ile şaşkına döndüğüm filmdir kendileri.. o kadar yahudi soykırımını anlatan film yapıldı, bir tanesinde bile kuzu kuzu fırına giden yahudiler dışında bir şey göremedik (en azından ben görmedim).. onları ya iyi kalpli bir alman ya da cengaver amerikalı askerler gelip kurtarıyorlardı; kurtaramadıkları küllere karışıyordu.. polonyalı yahudilerin de "gelip bizi kurtaracaklar, bizim bir şey yapmamıza gerek yok" ya da "kaçalım, daha uzaklara kaçalım" anlayışı pek güzel resmedilmiş.. daha önceki filmlerde göremediğimiz "işbirlikçi yahudi"ler, "para için halkını satan yahudiler" de güzel güzel yerlerini almışlar..
  
  yine de, hayatta kalmak için sürekli kaçan, saklanan, kendini inkar eden birindense, gettoda isyan başlatıp, ölümü cesurca karşılayanlardan birini görmek isterdim kahraman olarak.. sonuçta gerçek bir hayat hikayesi, ama belki bir gün o isyanda onurları ile ölen yahudileri de anlatan bir film izleriz (biraz garip bir entry sonu oldu galiba, ya hadi neyse)