korku filmi

• doktor agresif fizik tedavi uygulayacağız dediği anda midemde bir batma eşliğinde boğazımda yumru oluştu.
  daha evvel "acı kontrollü" denen çalışmayı yaşamıştım 35 gün boyunca. onda canım çok acır da dayanamaz halde bağırmaya başlarsam fizyoterapist insafa gelip serbest bırakıyordu kolumu.
  ama şimdi kendisi karar veriyor kolumu germe süresine.
  
  kız 50 kilo ya var ya yok, boyu da benden bir 25 cm kadar kısa muhtemelen. poker suratlı. tokalaşıyoruz. soğuk davranıyor. birazdan uygulayacağı tedaviden dolayı hastası ile pek samimi olmaması lazım kanımca.
  
  yatağa uzanıyorum, az zaman evvelden ısıtılmış sağ omzuma kısa bir masaj yapıyor, sağ el bilek ve dirseğimden tutarak ilk birkaç defası fazla zorlamayacak şekilde kolumu kaldırıp indiriyor. sonraki denemelerde pek ulaşamadığım açılara yaklaşıyor kolum.
  terapist kız ter içinde, onun kilosuna yakın ağırlıklarla antreman yaptığım kolumu zorlayarak açmaya çalışıyor. gözümden yaşlar geliyor, ister istemez geri çekmeye çalışıyorum. zaman zaman bunu yapamayayım diye koluma sarılıp baştaki fiziksel mesafeyi boş vereli çok olan terapistimin ayakları yerden kesiliyor omzumu gergin tutabilmek için.
  
  hemen hemen kendisi boyutlarında bir arkadaşını yardıma çağırıyor, bu defa kolumda 4 adet el var ve geri çekmem hayli zorlaşıyor, ama yine de yapılan uygulama istenen gibi nizami değil...
  ismet abi'yi çağıralım diyor yardıma gelen kız.
  hasta bakıcı ismet abi'nin boyu 3 metreye yakın kilosu da 250 falan. yani eğer bana soracak olursanız ismet abimi tarif ederken tereddütsüz vereceğim ölçüler bunlardır.
  artık kız söylüyor o çekiyor, kız söylüyor o bırakıyor. bu arada ben hep bağırıyorum ama bu pek kimseyi ilgilendirmiyor odadaki.
  hayatım korku filmi...
  
  edit:
  3 yıla yaklaşan süre sonunda sayısız saatler süren antreman ve fizik tedavi sonrası %5 çalışır denen sağ kolum %80 işlevselliğe ulaştı...