28 entry daha
  • seremoniyle yapmak gerekir bazen.

    2005 yılı ekim ayında beklerken sıkılmamak için bir iran kedisi, beklemekten vazgeçme zamanım gelirse gezmeye gitmek için bir lonely planet - iran almıştım.

    ne güzeldir ki o iran kedisi, 2006 ve 2007 yıllarındaki dönüşlerini beklerken de, döndüğünde de yanımdaydı. hala da yanımda. ama 2007'den beri 4 yıl geçtiğini düşününce, aldıklarımın ikinci yarısını kullanmaya karar verdim.

    ismini * çok söyledim. hakkında konuştuğumdan değil, iran'da en sık kullanılan isim olmasından. insanlar, oteller, tarihteki önemli kişiler... o kadar çok söyledim ki, söylerken bir şey hissetmemeyi öğrendim. o kadar saçma sapan şeyler yaşadım ki, beklemekten önemli şeyler olduğunu fark ettim. o kadar güzel yerler gördüm ki, ileride bir gün olur da karşılaşırsak anlatırım diye kafama hepsini yazmamın artık mümkün olmadığını kabul ettim.

    özetle beklemekten resmen vazgeçtim.

    not: senin hakkında entry girdiğimde o entryde bunu belirteceğime söz vermiştim. bu sana son entrymdir. hoşça kal.
176 entry daha
hesabın var mı? giriş yap