total ret

• hakkaten de iddia edilen, aslında çoğu vicdani retçi total retçidir önermesi doğru sanırım. işin içine çöp toplama da olabilir önerisi girince falan vicdani retçilerin total rete o an geçtiği gözlemlenebiliyor.
  
  askerde koyun gibi bölüklere seçilirken sivildeki eğitimimize ve işlerimize bakılmıştı. ne yani hepimiz asker değil miydik? misal ben o zaman kafada kısa bir süre için vicdani retçi olmuştum; madem esas bu askerlik bizim bildiğimiz askerlik değil, böyle daha uygun bir kamu görevinde çalışsaydık diye. vicdani reddedişim çok üzün sürmedi. okuduğum bölüm işletme olunca; bir müddet çavuşluk yaptım sonra banyocu(?)ydum, gençlere sabun dağıttığım düşünülmesin mıntıka falan yapıyordum. askerlik müşterek hizmetlerin bir bütünüdür dendi, eyvallah dedim.
  
  sonra sinemacı sevdiğim bir arkadaşım vardı, çaycıydı. dedim ben de çaycı olayım bari çocukla zaman geçiririm, sinema ve hayat konusunda öğreneceğim bir şeyler vardır ki vardı. birbirimizi idare ederiz. o kadar insana sabahtan akşama çay götürünce, kapılardan girip çıkarken kafa selamları falan, arada yenilen azarlar, yok yok dedim total ret en iyisiymiş. ölmek ve öldürmek yoktu eyvallah; hizmetimle birliğimiz iyileşiyor, birliğim iyi çalıştıkça güvenlik hizmeti(?) daha iyi veriliyordu ama boğaziçi üniversitesini bitirmiştim; exeterde yüksek lisans yapmıştım ve çaycıydım.
  
  kütüphaneci oldum en sonunda, acaba vicdani ret mi derken, o ara kafka mafka okuyorum, yok la yok zoraki sosyalliğin kimseye bir faydası olmaz ben total retçi kalayım dedim. anlayacağınız askerliğimi total retçi olarak bitirdim. hehe.
  
  artık benim anarşim total ret olsun değil; çünkü birey için en mantıklısı bu gibi duruyor benim için böyle anarşi olmaz. gerçek anarşi ben askerliğimi yaptım siz de yapın kahpeliğinde. bu saatten sonra 4-6 nöbetini ben mi tutayım suser? hehe.