drive

• konusu, olayların gelişimi klişe. ama nicolas winding refn bu klişeleri öyle bir kullanmış ki ortaya bana göre senenin en sağlam filmlerinden bir tanesi çıkmış. hollywood'tan da beklediğim budur. bazıları klişeleri öyle bir kullanır ki o filme on dakika tahammül edemezsin, ama refn gibileri klişeleri öyle bir kullanır ki ortaya çıkan filmi üç kere izlemekten kendini alamazsın. müzik kullanımı (80'lerin müzik türlerini ve şarkılarını kullanmak filmi daha da etkileyici kılmış) müthiş. kavinsky'den nightcall, college'den a real hero, riz ortolani'nin addio zio tom filmi için bestelediği oh my love parçaları soundtrack'in en sağlam parçalarından ve filme cuk oturmuşlar. cliff martinez'in yeni besteleri de şahaneydi doğrusu. filmin en dikkat çekici yönüyse driver karakteri ve ryan gosling'in muhteşem performansı. yalnızlıktan sıkılıp bir yere (bir kadına, bir aileye) ait olmayı çok isteyen, ağzıyla değil gözleriyle konuşan, kendisini hiç ilgilendirmeyen mafyatik olaylara o aidiyet nedeniyle dahil olan birisi. etkileyici bir karakter yaratılmış. ryan gosling de clint eastwood'tan ve 80'lerdeki bazı karakterlerden ve oyunculardan esinlenip yaratmış karakteri. tek kelimeyle döktürmüş. o nasıl bir oyunculuktur yahu? romantik-komedilerdeki adamları aşklarını öyle bir sözlere dökerler ki bu aşkları bir süre sonra sıkmaya başlar. buradaysa driver, aşkını ifade etmek için hiçbir şey söylemiyor. gözleriyle anlatıyor her şeyi. aşık olduğunu sözlerinden falan öğrenmiyoruz. bakışlarından. eğer oscar'a aday olacaksa bu filmle aday olmalı, ides of march'la değil. carey mulligan, breaking bad'te her sezon bizleri kendisine hayran bırakan bryan cranston, albert brooks, ron perlman... hepsi kendilerine ayrılan sahnelerde döktürüyorlar.
  
  geri zekalı, moron, idiot, embesil, salak gibi hakaretleri, hayır sıfatları sonuna kadar hak eden bir amerikalı kadın, film aleyhine dava açmıştı geçtiğimiz aylarda. diyor ki: "ben fragmanlardan falan hep "fast and furious" tarzı bir film izleyeceğimi sanıyordum. beklentim bu yöndeydi. ama filmi izleyince beklediklerimin hiçbirini bulamadım. davacıyım sayın yargıç". tabi ki davayı kazanmamış. dolayısıyla aksiyonlu bir film beklenmemeli. aksiyon çok az. nicolas winding refn'in gosling'e dediği gibi bir film: gecelerle, gece boyunca arabasıyla gezen, suçluları beş dakikalığına polisten kaçıran bir adamla ilgili bu film. çok da iyi bir film.