kadın

• nazım hikmet:
  kimi der ki kadın, uzun kış gecelerinde yatmak içindir;
  kimi der ki kadın, yeşil bir harman yerinde, dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir;
  kimi der ki ayâlimdir, boynumda taşıdığım vebâlimdir;
  kimi der ki hamur yoğuran,
  kimi der ki çocuk doğuran,
  ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayâl, ne vebâl;
  o benim kollarım, bacaklarım, başımdır...
  yavrum, annem, karım, kızkardeşim;
  hayat arkadaşımdır...