anne oğul diyalogları

• ben: yeter bea hep isyan hep isyan, bi bağırma ya nolur bi sus
  annem: ne bağırmicam, hiç düşündün mü neden bu kadın isyan ediyor diye?
  ben: siz bana diyosunuz heb köpek gibi havlıyorsun, siz düşündünüz mü neden diye?
  a: evet, sen kendini suçlu hissediyorsun, vicdanın rahat değil ondan! (yok artık)
  b: o zaman sen de ondan bağırınıyorsun (evet lan neden olmasın)
  a: yööö benim içim gayet rahat
  b: benimki de gayet rahat valla (kayış kop) oooh sanki beni sikiyler
  *çat* (bilindik son, terlik)