sözlükçülerin geçmişe dair hatırladıkları ilk şey

• uzerimde yesil ordekli pijamam var ama islak, gece altima isemisim, sabah uyandigimda ise annem farkediyor. bir saat sonra hem babami hem beni hem de kendini hazirlamak zorunda oldugu icin bu ona cikardigim ekstra isten dolayi biraz sitem ediyor. evimiz sobali, disarisi soguk, ben bu siteme icerleyip zaten o alta isemenin verdigi 5 yas cocuk psikolojisiyle disari cikiyorum, sokaktayim, yesil islak ve de ordekli pijamalarimla, baska birsey yok uzerimde, yuruyorum aglayarak o sokakta, sonra yolun ortasinda durup korkuyorum, sanki uyurgezer bir insanin birden uyanmasi gibi, etrafima bakiyorum, cok usuyorum hem de cok, titriyorum, bana tuhaf tuhaf bakan yuzler goruyorum, o yuzler hala aklimda, o sirada babamin beni kucagina aldigini ve paltomu giydirmeye calistigini hatirliyorum, sonra eve donuyoruz, benim belden asagim soba uzerinde isitilan suyla hemen soyle bir yikaniyor ve hooop anaokuluna, evet benim en net hatirladigim sey bu gecmise dair ilk anim galiba bu.