homestay

• vancouver'da homestay ticarete dokulmus durumdadir. karsiniza kanadali bir aile cikacagini dusunursunuz ama kapiyi filipinli ya da onun gibi cekik gozlu ince sesli bi teyze acabilir size. ilk sokunuz burada baslar. onlarin telafuzu sizinkinden beterdir. aksaninizi bozabilirler bile. ilk bir ay homestay sizin icin cok iyi olacaktir. sorabileceginiz her seyi sorun onlara. haritayi alin elinize, yanlarina gidin. anlat bana diyin. hangi kesim sehrin en gezilesi gorulesi yerleridir, nereler tehlikelidir, nerelerden alisveris yapabilirim.. ama ikinci gununuzden itibaren caktirmadan downtown'da ev aramaya baslayin. hayat orda! okula iki vesait degistirerek 40 dakikada ulasmak yerine, evden cikip 10 dakikada yuruyerek ulasmanin farkini biliyorsunuz.. bi de otobuste ve skytrainlerde hep ayakta gittiginizi dusunun.
  bir aydan sonra kacin derim kisacasi. ayrica igrenc yemek yapiyorlar.. of allahim sabahlari da cok gurultu yapiyor bu filipinolar. siniftaki diger arkadaslara da sordum, onlar da filipinli ailelerle kaliyor, ve hepsi igrenc yemek yapiyor. bir ornek vermem gerekirse, cok ac oldugum bir aksam, yorgun argin eve gelmisim ve offf cok acim feliciaaa ne yemek yaptinnn dedim ve bi actim tencereyi... artik acim demisim yemek zorundayim.. suyun icinde yuzen pirinc taneleri, bu pilavimsi corbanin icinde yuzen 5 6 adet tum rafadan yumurta ve haslanmis tavuk butlari, corba mi bu ne dedim ve sonrasini hatirlamiyorum, ayip olmasin diye yemisim...