neo realismo

• italyan neorealizminde stüdyo yerine açık alan çekimleri bulunur, bunun en büyük sebeplerinden birisi film yapımcılarının ne stüdyo için ne profesyonel aktörler için yeterince paralarının olmasıdır, ve aslında bu, bu akımı benimseyen tüm italyan film yapımcıları için bir dönüm noktası yaratmıştır. şöyle ki, italyan neorealizmini “italyan neorealizmi” yapan şey bu parasızlık sonucu doğan yeni çareler bulma ihtiyacı sonrası mekan çekimlerine ve profesyonel olmayan oyunculara odaklanılması, verilmek istenen mesajı çok daha samimi bir şekilde vermiştir. bisiklet hırsızları bu bağlamda en çok bilinen filmler arasındadır. ayrıca yönetmenin diğer filmleri arasından shoeshine ve diğerlerinde de yine benzer çekim teknikleri ve benzer senaryolar görmek mümkündür. de sica’nın genel olarak birlikte çalıştığı senarist cesare zavattini’nin de bu akıma büyük bir katkısı olduğu görülmektedir. en çok de sica’yla adı anılan zavattini’nin roberto russolini, luchino visconti ve federico fellini gibi isimlerle de çalıştığı bilinmektedir.
  
  italyan neorealizmin’de 2. dünya savaşı sonrası italya’nın sosyoekonomik durumları üzerinde değinilmiştir ve fakir ve işçi sınıfının zorlukları konu olarak işlenmiştir. genel olarak filmlerde çok büyük bir aksiyon göremezsiniz. bu bahsedilen sınıfların mensubu olan insanların günlük yaşamları aktarılmıştır. bu insanların sıradan günlük yaşamının içerisinde başlarına gelebilecek olumsuzluklar çok oldukları için film yapımcılarına iyi malzeme çıkmıştır. aslında geçimini bisikleti aracılığıyla sağlayan, mesleği duvarlara film posteri asmak gibi bir işi olan adamın bisikletinin çalınması sonucu yaşadığı şeyler gibi basit bir konu bile dönemin koşulları gereğince oldukça etkili bir biçimde yansıtılmaktadır.
  
  italyan neorealizmi’nde diğer dikkat çekici öğelerden birisi de çocuk oyunculardır. çocuklar kimi zaman başrollerde kimi zaman yardımcı oyuncu rollerinde bu akımda büyük bir yere sahiptir. italyan neorealistler o dönemde yetişen çocukların psikolojisini ve yetiştiği koşulları daha etkili aktarmak için çocukları filmlerinden eksik etmemiştir. oldukça zor şartlar altında yetişen bir toplumu ve sıradan fakir insanlarını kameraya alırken çocukları fazlasıyla kullanmak ne kadar melodramı çağrıştırsa da italyan neorealizminde kesinlikle aşırı duygusal öğeler bulunmaz. çünkü adı üstünde bu akım “yeni realizm”dir. realist filmlerde, popüler film sevdası insanların bekleyeceği şekilde abartılı duygusallık bulunmaz. her şey olabildiğince gerçek ve objektif tutulmaya çalışılmıştır, ve zaten ismi de bu yüzden realizmdir.