kadınları erkeklerden soğutan nedenler

• kabalıkları.
  
  gün geçtikçe daha da mı kabalaşıyorlar acaba gelişen teknoloji dünyasında?
  robotlaşıyorlar iyice de ondan mı bu kadar kaba ve iticiler?
  
  özel ilişkiler anlamında da değil bu söylemim, gayet genel olarak insan topluluğu içerisindeki en temel davranışlarından bahsediyorum.
  
  taze taze dün akşam yaşadığım hikayeyi anlatmak istiyorum.
  
  2 günlük iş seyahatinden dönmek üzere akşam 9 civarında konya havalimanı'ndayım. hem yorgunluğun, hem de kronik rahatsızlığımın atağa geçmesi nedeniyle havalimanına girdiğimde biraz fenalaştım. köşedeki büfeden bir soda aldım ve büfenin önündeki sandalyelerde oturdum onu içiyorum, bir yandan da ıslak mendillerle kendimi ferahlatmaya çalışıyorum. insanlar üzerlerinde gayet montlarla dolaşıyorlar, fakat ben üzerimde ince askılı badi olmasına rağmen sırtımdan terler boşalıyor, nefes almakta zorlanıyorum, eklemlerim adeta yerinden çıkmaya zorluyor, ağlıcam, ama çok kalabalık utanıyorum, zor tutuyorum kendimi. ama canım çok yanıyor. mecbur dayanıyorum, yapacak bir şey yok.
  
  uçağın kalkmasına az bir süre kaldığı için "güvenlikten geçin" anonsu yapıldı. en son kişi güvenlikten geçene kadar oturduğum yerden kalkmadım. yürüyüp yürüyemeyeceğimi kestiremiyorum zira. artık herkes güvenlikten geçtikten sonra bir cesaretle kendimi yerimden kaldırdım, kolumda iki tane çantayla birlikte yürüdüm güvenlik alanına ve x-ray cihazından geçtim.
  
  konya havalimanı çok küçük. güvenlikten geçtikten sonra boarding için beklenen alanda doğru düzgün oturacak yer yok. baya az bir sayıda var yani. herkes ayakta bekliyor. kalabalık. havasız. nefes almam iyice zorlaştı. ayakta zor duruyorum, yere yığılıp kalacakmışım gibi.
  
  bir anda uzakta köşede oturan bir adamın yanında boş bir yer gördüm ve ona doğru yürüdüm. yüzümün sopsolgun halinden, bitkin olduğumun anlaşılmamasına ihtimal yok. acı çektiğimi kimse farketmeyebilir ama. neyse.. yanı boş olan adama "oturabilir miyim?" diye sordum. "arkadaşım gelecek oraya" diye cevap verdi o da. fakat bu gayet rahat bir şekilde verilmiş olan bu cevap çok rahatsız etti beni, çok dokundu.
  
  şimdi düşünüyorum da, hani büyükler diyor ya "eski insanlar başkaydı" diye. hah işte aynen o geldi aklıma. eski erkekler olsaydı, oturabilir miyim diye soran kadına kalkıp kendi yerini bile verirdi.
  
  işin daha da acı yanı, o küçücük bekleme salonunda bulunan az sayıdaki koltukların yaklaşık %80'inde erkekler oturuyordu.
  kendimi bir anda sanki bir arap ülkesindeymişim gibi hissettim. yanlış anlamayın ırkçılık filan değil bu, malum arap ülkelerindeki kadının insan yerine bile konmama durumu...
  
  bir yandan acı çekiyorum, çantalar kolumda zor yürüyorum, bir yandan farkına vardığım bu gerçek için üzülüyorum.
  ama problem yok, ben bir şekilde çaresini bulup kendime oturacak yer buldum, güvenlik görevlilerinin başında durduğu güvenlik bantının bitiminde demir bir yer vardır ya hani, işte oraya oturdum. ıslak mendillerimin de yardımıyla biraz nefes de alabildim.
  
  ama erkeklerin geldiği bu duruma çok üzüldüm.
  bari hiç değilse "kadınlar da çok erkekleşti, kadın gibi kadın kalmadı şu dünyada canım" diye söylenip durmasalar. zira niye böyle olduğunun sebebini anlayamayacak kadar düşünmekten uzaklar artık.
  
  yazık, çok yazık.