akgün akova

• bazıları için kitabına sahip olmak tamamen tesadüfler sonucudur. lise yıllarımda şimdi trt binası olan yerde tüyap kitap fuarı vardı. kesinlikle kitap falan çalmadan! dolaşırken sunay akın'ı görmüştüm. kitaplarını imzalıyordu. sıraya girip, mahalle genci havasıyla "sunay abi herkes çalıyor, burada bir kültür haline gelmiş. ben beceremiyorum" diyerek imzalı kitabını istemiştim. adam bu halimi sevmiş olmalı, bir kaç kitabını ve telefon numarasını vermişti. "istediğin zaman okuyacak olmak şartıyla kitap isteyebilirsin" demişti. tabi o zamanlar benim için cep telefonunu görmek bile mümkün değil. telefon numarasını kaydetmek diye bir kavram hayatıma yerleşmemiş bile. adam not kağıdı yerine akgün akova'nın bir kitabının üzerine yazıp vermişti. hala kitabı ve telefonu saklarım.