cafe de flore (film)

• --- kısmi spoiler; zira niyetim o değil mesele başka ---
  
  iskoçya'da bir hintli bana dedi ki, "ruhlarinizin bir birliği var demek ki". anlamadım. "kızdığın biri var" demişti el falıma başlarken.
  
  bahsederken bahsederken dedi bunu: "ruhlarınızın bir birliği var". anlamadım. "yani" dedi "demek ki önceki hayatınızda birbirinizin annesi, çocuğu, kardeşi, eşi, babası bir şeyiymişsiniz mutlak" dedi. aslında daha da anlamadım. yani tam oturmadı kafamda. "o yüzden bunlar olmaya devam edecek" dedi.
  
  bunu bir yerlere koymaya çalıştım olmadı. sonra biraz anlar gibi oldum. sonra da bıraktım zaten.
  
  sonra canım yol arkadaşım bana "bu filmi izle" dedi. izledim.
  
  ben o hintli arkadaşımın demek istediğini, filmdeki kadının pişmanlığıyla, gece yarısı koşarak adamla genç kadının evine gidip "beni affet" diyerek boynuna sarılması ve sonra hepsi birden sarılmasıyla ve adamın da bir ömürdür kabahat kendisinde olmasına rağmen beklediği o "affet" gelince ağlayışında anladım.
  
  demek böyle oluyor dedim. ruhun birliği bilmediğin ama istesen tutacağın bağı yakalatıyor da o bağla ne yapacağını bilmiyorsun. bağlasan mı, boğsan mı, çözsen mi, sıksan mı, gevşetsen mi bilmiyorsun.
  
  --- kısmi spoiler; zira niyetim o değil mesele başka ---
  
  velhasıl ruh eşi değil filmin meselesi, bir ruh birliği meselesi. bildiğini bilmediğin, bildiremediğin duygular meselesi işte.
  
  anlamıyorum galiba demeyin bir de izlerken aslında anlıyorsunuz da işte bildiremiyorsunuz, bildiğinizi bilmiyorsunuz. aynı şey işte.