sözlükçülerin ölüme en çok yaklaştığı an

• ölümün o soguk nefesinin ensenizde hissedildigi andir.
  
  asagida anlatacagim okyanus korkumun sebebidir ayrica bu yasadigim an;
  
  okyanusun ortasindaki bir adada tatildeyim. kumsalda uzanip yandiktan sonra herkes gibi serinlemek icin denize girmistim. ancak akdeniz'e girmeye aliskin birisi olarak okyanusun gucunu tam bilmedigim icin, kiyida biraz yuzup oyalanip daha sonra tek solukta baya bir acilmanin planini yapiyordum.
  
  7'den 70'e hemen herkesin kiyida takildigi bir plajda bunu dusunmek icin fazlaca cesur gibiydim. $oyle suyun uzerinde 2 dk. filan yatayim sonra acilirim diye dusunup kiyida, suyun uzerinde kollarimi iki tarafa acip su yatagi misali uzandim. gozlerimi acip dogruldugumda, kendimi resmen okyanusun ortasina cekilirken buldum. evet. akintiya kapilmistim. 2dk. once 3-4m mesafemdeki bana en yakin kisi, nerdeyse 200m otemdeydi ve sahil ufacik bir cizgi gibi gorunmeye baslamisti. oyle ki, bulundugum noktadan net gorebildigim seyler ise , sahildeyken bana uzak gorunen tepeler olmustu.
  
  sahilde yuzen insanlar uzaktan bana bakip elleriyle gel isareti yapiyor, kimisi cankurtaran icin etrafina bakiniyor, ben ise butun bu olan bitenin bas kahramani-aslinda kurbani- seklinde, hep baskalarinin basina geldiginde sahit oldugum bir durumun basrol oyuncusu konumundayim. inanmasi ve hazmetmesi resmen cok guctu bu durumu. benim basima bu geliyor olamaz diye dusunmekten saglikli dusunemez olmustum.
  
  kendimi hemen toparladim ve hemen yuzmeye basladim. ama nafile. ne kadar ugrassam okyanusun o kayalara bile sekil verebilen guclu akintisi beni icine dogru cekmeye devam ediyordu. 20 kulac daha, 30 kulac daha derken gozlerimi acip hala basladigim yerde oldugumu gorunce bedenimi kaplayan o 'buraya kadarmis' duygusunun ve umutsuzlugun verdigi pes edis hala taptazedir icimde. 'demek ki bu sekilde olecekmisim. allah kahretsin yapacak o kadar da cok seyim vardi hayatta. simdi benim cesedimi de gunler sonra bulurlar ancak! hangi baliklara yemek olacam acaba? denizden cikarilan curumus cesedim ne kadar da kotu gorunecek? kuba'dan amerika'ya deniz yoluyla kacak gecmeye calisan gocmenler demek bu yuzden tekneleri alabolara olunca ölüyorlar. allahim okyanustaki bu guc nedir boyle? gucum ne zaman bitecek ve su yutmaya ne zaman baslayacam acaba? tatile geldigim arkadaslarim da acayip sok olacak. cok da basit bir ölüm bu! ' diye dusunurken bir mucize oldu.
  
  hemen 35-40m otemde, benim gibi suruklenmis bir adami daha gordum. baktim o da yuzuyordu ve ilerleyebiliyordu da. o zaman ben de yapabilirim diye hizli hizli kulac savurmaya basladim. sonra aklima birden suyun altindan yuzme fikri geldi. belki akintinin altina inebilirdim! oyle de yaptim ve suyun altindan ilerledim. yuzeye nefes almaya ciktigimda gozlerimi acmadan geri daldim. ilerlemis gibiydim. cunku daldigimda ayaklarim okyanus tabanina degiyordu. sonra ayaklarimi okyanus tabanina yaslayarak kurbaga misali one dogru sicrayip yuzerek ilerlemeye basladim.
  nefes almaya yuzeye ciktigimda gozumu actim. ilerlemistim evet.
  ve derken beni kurtaran o an gelmisti; birden uzaklardan, koca bir dalganin geldigini gordum. bitap dusen ve nefes nefese kalan bedenimin sahitliginde, bu dalga benim son sansimdi. ya beni kurtaracak ya da dalganin geri cekilimi beni yine denize surukleyecekti.
  sonra o adami gordum yine. bana gulumsuyordu dalgayi gostererek. ben de ona guldum..
  o dalga buyudu, buyudu, beni iyice havaya kaldirdi. dalgaya kendimi birakip butun gucumle yuzmeye basladim ve kendimi bir kac sn icerisinde sahilde buldum.
  ayaga, yanima gelen insanlarin yardimi ile zor kalkabildim. butun kaslarim sismis, vucudum tir tir titriyor ve dislerim takirdiyordu. sonra gozlerim diger adami aradi. acaba o da kurtulabilmis miydi diye? evet. o da sahile cikmisti. bana guc veren o adam gelip bana uzun uzun sarildi. 'sen bana guc verdin' dedi. halbuki ben ondan guc almistim! neyse..sonrasinda sahile gidip uzandim ve arkadaslarima durumu anlattim. hepsi korkudan gebermisti ama bana da kizmadan edemediler tabi.
  iste bu nedendendir ki o gunden sonra okyanuslara karsi daha bir korku ile yaklasir oldum. siz siz olun okyanusu hafife almayin.