hoşlanıp hoşlanmadığı belli olmayan insan

• yaklaşık 2 ay öncesine kadar konuştuğum insandı kendisi.
  
  eski usül; konuştuğum çocuk.
  
  6 ay kadar konuştuk sanırım.
  6 ay olduğunu ve hala bir halt olmadığını, daha da olmayacağını kabul etmemle birlikte "benimle sadece arkadaş olarak kalacak olan insan" kategorisine geçti.
  
  bir insan sizi seviyorsa, sizden hoşlanıyorsa; mutlaka söylerdi.
  
  istediğiniz kadar bahaneniz olsun; ama bana şunu dedi, ama bana bunu yaptı gibi...
  
  seven insan söyler. nokta.
  
  ha ben niye söylemedim. soru işareti.
  
  edit: evet. ben niye söylemiyorum?..
  efendim şimdi günümüz erkeklerinin çoğu nasıldır, hepimizin malumu az çok.
  şimdi ben az biraz tanıştığım konuştuğum erkeklerin tümüne kalkıp onu sevdiğimi söylesem %80 oranında olumlu tepki alacağımı tahmin ediyorum. ben angelina'yım, jolie'yim, adriana'yım, lima'yım demiyorum. erkekler diyorum...
  
  hadi ben gittim de söyledim. ve oldu da olumlu bir dönüş oldu.
  ben hayatım boyunca sorgulamayacak mıyım kendimi?
  bu adamın önüne pişmiş armut verildiği için mi oldu bütün bunlar?
  ya ben çıkıp sevdiğimi söyleyene kadar o bana karşı hiçbir şey hissetmemişse gerçekten de?
  böyle sorular sormayacak mıyım?
  
  ben ve o "takılmalık" birini arasaydık çoktan olup bitmişti zaten.
  emin olamayışlarımızın derin sebepleri vardır anlatamayacağımız.
  3 yıllık tanışıklığımız boyunca gelişen her hadiseyi anlatmam lazım ki beni anlayasın.
  bırakın da intihar ediyorsak bile huzurlu ölelim.
  biraz huzur.