i confess

• cinayet odaklı bir filmden çok karakter odaklı bir film. hitch amca gene döktürüyor. hitch bu kez kimin, nasıl öldürüleceği ile ilgilenmiyor. filmin başında kimin öldürüldüğünü ve bu kişiyi öldürenin kim olduğunu gösteriyor. böylelikle cinayet arka plana alınıyor ve filmin esas mevzusu önplana geçiyor. cinayet önemli tabi ki ama asıl önemli olan papazın durumu. kilisede çalışan ve para için adam öldüren otto bu cinayeti gider kendisine sürekli yardım eden papaza anlatır ama günah çıkarırken anlatır. hıristiyan inancına göre papaz kişilerin günahlarını açıklayamaz, bu konuda yukarıdan kesin bir emir var. açıklamayacaksın! gençliğinde kiliseye giden ve epey dindar (hatta fazlasıyla dindar) olan hitch de bunu bir filmle sorgulamak istemiş besbelli. bir süre sonra papaz, otto'yu açığa çıkaramayacağı için ihalenin ona kalacağını fark ederiz, olaylar gelişir. hitch diğer filmlerinde de masum olmasına rağmen suçlu durumuna düşen karakterleri anlatmıştı. bu filmin farkı ise masum karakterin kendisini aklayamayacak bir durumda olması. bu açıdan farklı bir noktada duruyor bu film hitch'in filmografisi içerisinde. bir diğer fark ise dini ve hz.isa'yı bu denli yoğun kullanıp diğer filmlerinin çoğunda bulunan (en dramatik filminde dahi) mizaha hiç yer vermemesi. mizah hiç yok, ki şaşırtıcı, zira dediğim gibi hitch mizahı sürekli kullanan birisi. mizah yok, masum karakter kendisini aklayamıyor, din ve hz. isa önplanda. papazı hz. isa'ya benzetmemek gerçekten mümkün değil. önünde onca kötülük olmasına rağmen sesini çıkarmayan, bir tokat yedikten sonra öbür yanağını çeviren birisi papaz. doğal olarak akla hemen isa geliyor, isa gibi adamsın papaz. gibisi fazla aslında. belli ki hitchcock isa'yı anlatmak istemiş.
  
  başarılı bir film, etkileyici de. ama şahsen ben de mizahı bol olan filmlerini daha çok seviyorum. o yüzden bu film mi north by northwest mi diye sorulursa ikinciyi seçerim.