türkçülük

• bir ideoloji. ilkokul dördüncü sınıftaydık, öğretmenimiz sosyal bilgiler dersinde orta asya türk tarihini anlatmaya başlamıştı. hunlar, göktürkler, ... o anda aklıma birşey takılmıştı. eskiden türkler orta asyadaymış, şu an orada bizden kimse kalmamış mı, sadece biz mi kalmışız, bir iki aile de olsa birilerinin orada daha hala yaşıyor olması gerekmez mi? o yaşta bunları düşünmeye başlamıştım.
  
  okuldan sonra hemen eve geldim ve hemen haritayı açtım. orta asya'ya baktım, türklere ait herhangi bir ibareye rastlamadım. yalnız; bir tarafında sscb; bir tarafında çin yazıyordu. türk ya da benzer birşey yazmıyordu. olamazdı, buradaki türkler yer yarıldı da yerin içine mi girdiler, bir tek insan bile kalmadı mı, yadigar sadece türk tarihi mi kaldı?
  
  daha sonra birçok ansiklopedi ve kitap karıştırdım. ve şu sonuca ulaştım: hayır! türkler hiçbir yere gitmemişti. tunadan sibiryaya kadar hepsi sapasağlam dimdik ayaktaydı. hepsi ilk günkü gibi oradaydı. tarihin mirasçıları oradaydı. sadece başka ülkelerin boyunduruğu altında kalmışlardı. dünyayı yöneten ve dünya imparatorlukları kuran bu millete ne oldu da başka milletler tarafından yönetilmeye başladı?
  
  araştırdım, araştırdım, araştırdım...
  
  türk coğrafyasını ve halklarını tanıdıkça kanım daha da çok türk akmaya başladı. turan fikrine ulaşmam kaçınılmazdı. ben de turan fikrinin esiri oldum. turan bir tutkudur. insanın içine huzur veren, içini ferahlatan bir ilaçtır. darda kalındığında, iç sıkıldığında hep onunla avunulabilir. rahatlanabilir. o günü dört gözle beklemek insana umut verir.