skolyoz

• 6 sene kadar önce çapada olduğum ameliyat. bir buçuk ay boyunca hastanede kalmıştım.
  
  ergenlik döneminde genellikle kızlarda görülen bir hastalık, yüzde 40 üzerinde eğrilik var ise omurilikte cerrahi müdahaleye başvuruluyor. benimki 45'ti ve hem üst kısımda hemde alt kısımda baş göstermişti kendisi. doktorla kısa bir görüşme sonrası hemen işlemlere başlandı. birkaç röntgendi, emardı tek tek halledildi. ama hayatımda çektirdiğim en acı verici röntgendi diyebilirim.
  
  şöyle ki babamla birlikte röntgen odasına girdim sırtımın komple çekilmesi için masaya yattım. beklediğim şey ''nefesini tut'' ardından bir çıt sesi sonra hadi geçmiş olsundu. ancak çok sevgili asistan doktorum baş ucuma geçti babama da, tut ayak bileklerinden dedi,bende n'oluyor diye bakıyorum bu sırada. asistan ben çek deyince kendine doğru çek bileklerinden dedi. babamın surat bembeyaz tabi, nasıl yani diye kaldı. çek bir şey olmaz esnekliğe bakacağız dedi ve kafamdan asistan ayak bileklerimden babam beni geriyorlar,kafam elinde kalacak ikiye bölüneceğimi falan sandım. kemiğin esnekliğini ölçmek için meğer bu yöntemi uyguluyorlarmış.
  
  daha sonrasında testler kan tahlilleri derken ameliyat günü geldi. ve komik bir anı size bunla ilgili. ameliyathaneye ısrarla kendim çıkabileceğimi sedyede gitmek istemediğimi söyledim.olmadı ama en son tekerlekli sandalyede anlaştık. ameliyathaneye çıktık. kapı kapalı ama içeriden bir müzik sesi geliyor. kapıyı beni çıkaran hemşire açtı içeri girdik bir baktım doktor amcalar oyun havası eşliğinde göbek atıyorlar resmen, bir neşe bir enerjidir ki sormayın. oha diye kaldım gülmeye başladım tabi. doktorlarda şaşırdı senin ne işin var burada diyorlar, ameliyat olacaktım ama? dedim kaldım.onlarda güldü etti falan, meğer biraz erken çıkmışız. (10 dk kadar)
  
  neyse 7 saatlik bir operasyondan sonra çığlık çığlığa,hastahaneyi adeta inleterek bir ayılma evresi geçirdim. sırt üstü yatırılınca bide elim kolum bağlı olunca paniklemişim haliyle,canım da yanıyor doğru yoğun bakım ünitesine göndermişler beni. elime serumun içine damlayan morfinin kumanda gibi bir şeyi vardı, verdiler ağrın olunca bas bir damla geliyor her bastığında dediler. azaltacak o ağrını. basıyorum basıyorum biraz geçiyor gene acıyor. meğer zaten o ayarlıymış psikolojik olarak rahatlatmak için o kumanda gibi şeyden vermişler.
  
  hastahanede odama geçtikten sonra tabi, o en mükemmel olaylar başladı: hasta ziyaretleri. inanın en acı vericilerinden biri bu da. gelen misafir çocuklu olur mesela çocuk gelir yatağa dokunur ya da biri gelir gene yatağın kenarına oturur bir şekilde yatakla ve ya senle temasa geçecek biri olur ve yatak ufacık bile sallansa acıdan geberirsin. söylersin söylersin her gelen en az bir defa yapar, isyan etmiştim artık babam bana korumalık yapıyordu odamda yatağa yaklaşmayın falan diye canım benim.
  
  tabi hastahane macerası devam ediyor. yaklaşık 2 haftaydı sanırım hiç ayağa kalkıp yürümedim. doktorlar yanıma geldi beni ayağa kaldırıp sırtım için korse ölçüsü alacaklar alçıyla. önce yatağın kenarına oturttular. o an itibariyle başım fıldır fıldır dönmeye başladı hemşireler geldi tansiyon düştü. geri yattım 10 dakika sonra tekrar oturttular. doktora yapışmış durumdaydım düşmemek için şimdi dedi ayağa kalkacağız seninle birlikte, sıkı tutun bana bir şey olmayacak dedi, gerçekten bir şey olmadı sadece hareket ettikçe dikişlerim acıyordu sırtım ağrıyordu zaten alışmıştım o sızlama ve ağrılara. ölçüyü almaya başladılar bir yandan, tabi alçı ısınmaya başlayınca benimde tansiyon düşmeye başladı sıcaklıktan dedim ben iyi değilim, 2 dk daha sabret dediler durmaya çalışıyorum ama olmadı. allahtan doktor beni tutmaya devam ediyordu o süreç içerisinde.
  
  onun ertesi günü artık yürütmeye başladılar tabi kaplumbağadan hallice. canım yana yana. sanki bebekmişim de ilk adımlarımı atıyormuşum gibi bir histi. 2 haftalık süreçte öyle geçti yürüme olsun korse olsun son kontroller röntgenler falan derken taburcu oldum. 3 ay kadar okula gitmemek ve birden 5 cm uzamam en güzel taraflarıydı.
  
  he dipnot olarak: dikişlerin alınması, tek başına hiç bir şey yapamamak, o kirli kanın dışarı atılması için sırtıma sokulmuş boru ve çıkarırken ki his,acı ve sonda denen o alet sizden nefret ediyorum.
  
  aradan 6 sene geçmiş olmasına rağmen hiçbir problem yaşamadı şimdiye kadar. ameliyatı olacak olan varsa cüneyt şar işinin erbabı bir adam bayağı da ilgili bir doktor. tavsiye edilir her türlü.