domates festivali

• pedro almadovar'ın şeref konuğu olarak katıldığım festival (bkz: götünden sallamanın en güzel örneği)..
  pedro beni aldı. domates şenliklerine götürdü. üstüme biraz domates sıçradı. kendimi eski sevgilimin adet günü nedeniyle benimle seks yapmadığı bir nisan gününe götürdü bu anı. yıldönümü seksi istemiştim yalnızca, mızmız bir çocuk gibi.. aklıma o zaman bu domates festivali gelmişti. freud'un salıncağına atladım oradan. ana rahminde koşullandığım ve hala bulamadığım aşkın belki bu coğrafyada karşıma çıkacağını düşündüm. sonra bir müzede gördüm. madrid "gözlerinize inanamayacaksınız" müzesi. psikanalitik sanat mezarlığı. meğerse rahimde hatırladığım o yüz dali'nin yaptığı bir kadın resmiymiş. hani şu sırtı dönük şehre bakan ünlü resmi. sırtını döndü yine, şansım yokmuş. "gözlerime gerçekten inanamadım." kaderime ağladım. pedroya selam yolladım. domatesler bütün boşluklarıma doldu salça olarak. ceplerime, aklıma, ruhuma, bilmemnerelerime. ilk uçakla geri döndüm. yalnız ve ümitsizim...