sevmiyorum

• hayatımın neredeyse tamamına hakim olan eylem, his,...
  
  bu ülkede sağcıları, solcuları sevmiyorum.
  bu ülkede dindarları, dinsizleri, deistleri sevmiyorum.
  bu ülkede laikçileri, teokratları sevmiyorum.
  bu ülkede demokratları, despotları sevmiyorum.
  bu ülkede azınlıkları, çoğunlukları sevmiyorum.
  bu ülkede devrimcileri, lümpen proleterleri sevmiyorum.
  bu ülkede işçileri, patronları sevmiyorum.
  bu ülkede fakirleri, zenginleri sevmiyorum.
  bu ülkede emperyalist, komünistleri sevmiyorum.
  bu ülkede öğretmenleri, öğrencileri sevmiyorum.
  bu ülkede özeli, kamuyu sevmiyorum.
  bu ülkede vatandaşlar, vekilleri sevmiyorum.
  bu ülkede sivilleri, resmileri sevmiyorum.
  bu ülkede susanları, konuşanları sevmiyorum.
  bu ülke de tarafsızları, taraftarları sevmiyorum.
  
  bu liste daha uzar gider.
  
  neden sevilmiyor tarafımca söyliyeyim. bu ülkede her kim, her ne ise hakkıyla olmuyor. hakkıyla olmaktan kastım kanın son damlasına kadar o olduğu şey olması değil. aksine kanın son damlasında bile karşısında durduğu ne ise ona sahip olmadığı için sevmiyorum. bir kesik gibi karşımızda durandan kendinizi ayırmasını seviyoruz biz bu ülkede.
  
  anlayacağınız kimsenin kimseyi ne dinleyeceği var, ne de anlayacağı. işte ben bunu sevmiyorum.