orta yaş

• yakın bir zamana kadar yaşlanmaktan korkmayı pek anlamazdım. hala da çok anlamam aslında. emekli olmayı kaldıracak ekonomik durum ve sağlık varsa yaşlılık çok eğlenceliymiş gibi gelir bana. bir kere özgürsün. emekli olmuşsun artık, kimsenin kahrını çekmiyorsun. üstelik çoğu kişiden hürmet görüyorsun. herhangi bir dükkanın önüne iskemle çekip "selamünaleyküm" de, kimsenin de çıkıp bu dayı kim lan diye sorgulayacağını sanmıyorum. ondan sonra esnafla sınırsız bütünleş. cumaya git. saçma sapan hikayeler uydurup torunlara falan anlat. kimse "ne diyon lan" demez. arada kendi kendine ibret alanlar bile olur. en kötü ihtimalle siklenmezsin, o kadar. onu da sana belli etmemeye çalışırlar.
  
  sonra anladım ki korkulan şey yaşlılık değil nasıl yaşlanmakmış.
  
  geçen gün iş yerinde bir adam yanındakine dedi ki: "9gag diye bir şey keşfettim, çok güldüm." yani adam 9gag'in hedef kitlesinde yer alacak kadar genç, ama 2013 temmuzunda 9gag'i keşfedecek kadar iş güç, çoluk çocuk derdinde. tam bir araf lan, korkunç bir şey. hani önemli olan adamın kaç yaşında olduğu ya da sikik bir internet sitesi değil. önemli olan insanların gerçekten böyle bir dönem geçirmesi.
  
  o akşam oturup düşündüm. en baştaki içgüdüsel "ben böyle olmuycam lan tabii"leri geçiştirdikten sonra fark ettim ki ben en iyi ihtimalle o herif gibi olacağım. hatta şimdiki hızımla devam edersem yüz hatlarımın el verdiği ölçüde bildiğin emmiye dönüşeceğim. rutinin, iş güç yoğunluğunun yarattığı tatminsizlikten dolayı bir de hayatıma anlam katmak için çocuk yaparsam tamam. bitti orda lan işte. daha ötesinde hayat olmayacakmış gibi geliyor.
  
  hayatın sadece gençken yaşanabileceğini, gençliğiminse dolu dolu yaşamadan bitmek üzere olduğunu hissediyorum. şu an arsenal'in forvetinde kimin oynadığını bilmiyorum. son zamanların en güzel oyunu ne onu da bilmiyorum. uzun bir zamandır düşüncelerimi şekillendirmeye katkısı olan bir kitap okumadım. epeydir çok az müzik dinliyorum. bir süredir hiçbir şeye hevesim olmadığı için böyle bir dönem geçiriyor olabilirim. ama bu dönemin yakın gelecekte zoraki olarak hayatın kendisi olması, benim de bunu yadırgamayacak olmam... düşündükçe içim daralıyor, nefes alamayacak gibi oluyorum. ergenlikten çıkamadan orta yaş krizine girdim lan. yapmak istediğin ne var diye sorsan da spesifik bir cevap veremem sana. bohem yaşamak isterdim belki, ama o kadar para yok. sanatçı olsam yetenek yok.
  
  hayat zaten hüzünlü bir şey, orta yaş da bunun en hüzünlü safhası heralde.