mother night

• bu kez epey uzun süren kitap okuyamama krizimi sonlandıran. su gibi akıp giden vonnegut güzelliği. kitap okuma iştahımı öyle bir artırdı ki, okumadığım tek vonnegut kitabı olan "hacıyatmaz" (slapstick or lonesome no more!) da bu iştahla arada kaynayıverir.
  
  lâkin bu şampiyonların kahvaltısı'ndan sonra en sevdiğim kurt vonnegut romanı oldu.
  
  "new-york cennet olmalı" dedi mengel.
  
  "senin için olabilir" dedim. "benim için cehennemdi ya da cehennemden de kötüsü"
  
  "cehennemden kötü ne olabilir ki?" dedi.
  
  "araf," dedim.