camiye gitmeme nedenleri

• (bkz: ak parti)
  
  özellikle son bir yıldır, kendimi ak parti ile islamiyet arasına öylesine fena halde sıkışmış hissediyorum ki, şu yaşıma kadar bir çok cuma, tüm içtenliğimle allah'ın önünde eğilmek ve şükretmek adına camiye gitmişken, özellikle son bir yıldır, cami değil de, siyasi parti evlerine destek için gidiyormuşum gibi hissetmeye başladım.
  
  atatürk'ün, neden laikliği bu kadar savunduğunu, şimdilerde çok daha iyi anlıyorum.
  
  ak parti ve kurucu yandaşları, islam dinini, siyasetin içine öyle bir yedirmeyi başarmışlar ki, sanki onlardan olmayanlar, imansız, acınası, cehennemlik, ya da cennete zar zor girebilse dahi, onların saraylarının bahçelerinde bahçıvan olabilecek, düzeltilmesi gerekli canlılardan ibaretler. herhalde kendileri kimsenin hakkını yemeden ülkeyi adaletli bir şekilde yönetip, bir taraftan da kömür dağıtıp, namaz kılıp, hacca gittiklerinden, öbür tarafta saray ve meşk bahçelerini garanti görüyorlar. halbuki müslüman olmak; önce allah'a ve peygamberine inanmak, sonra da insanların haklarına eşit bir şekilde saygı göstermekten ibarettir, bu kadar basit. sen namazını kılarsın, kılmazsın, allah ile kendi aranda bir şey, kim ne karışa?
  
  cennette saraylarını hazır zanneden bu sömürücüler, öbür tarafta şöyle bir soru ile karşılaşabilirler;
  "bu müslüman kardeşiniz, sizlerin ülkeyi yönettiğiniz dönemde neden islamiyetten ve camilerden bu kadar soğudu?" eminim verecek çok cevapları olacaktır ama, şunu unutmamalılar ki, hakim, onların zannettikleri gibi ak partili falan olmayacak.
  
  siyasete dini alet ettiğiniz için, sizlere hakkımı helal etmiyorum.