84 entry daha
  • bana bunca entryi okutturan film.

    filmi çok büyük bir keyifle izledim ve bir sinemacının gözünden bir entry yazacağım. bu entryi okuyup da değişik görüşleri ya da başka detayları yakalamış olan arkadaşlarla muhabbet etmek çok sterim.

    öncelikle filmdeki sanat yönetmenliğini, oyunculukları ve yönetmene diyecek çok bir lafım yok. teknik açıdan da oldukça başarılı. ben daha çok filmin içeriği hakkında birkaç şey yazmak istiyorum.

    --- spoiler ---

    film, soygun sahnesinden sonra izleyicilerin birçoğu için bitmiş. yani final sahnesi olarak herkes soygundan bahsediyor. bence filmin asıl final sahnesi virgil'in day and night'a tek başına gidip birisini beklediğini söylediği sahnedir. şimdi karakterlere ve sonrasında filme dönelim!

    virgil:
    bir sanat eksperi. işine büyük bir tutkuyla bağlı. hatta işine aşık. işine olan tutkusu, mizacındaki titizlikle birleşince ortaya büyük bir başarıyla birlikte virgil'in pratik hayattaki saplantılarını da bizlere gösterir. hayatı çok sterildir. bedeni, eldivenleri olmadan birşeye dokunmaz. ruhuna ise tablolardaki kadınlardan başka bir kadın temas etmemiştir. ta ki gizemli claire, virgil'in hayatına dahil oluncaya kadar.

    claire:
    filmde izlediğimiz karakter, film içinde de kurmaca bir karakter. saplantılı, problemli bir kız rolü ile virgil'in hayatına sızar. virgil'i yavaş yavaş ele geçirir. virgil'in oyuna iyice dahil olmasıyla aslında ona acımaya başlar.

    robert:
    tam bir teknik adam. çarklara, saatlere büyük bir tutkusu var. playboy. virgil'in aşk konusunda teknik direktörü. virgil'e oynan oyunun parçası.

    billy:
    virgil'in sanatçı olmadığına inandığı ve bu konuda hor gördüğü sanatçı. oynanan oyunda asıl oyun kurucu.

    filmi hatırlayalım:
    virgil işine büyük bir tutkuyla bağlıdır. hayatında ruhuna temas etmiş bir kadın olmamıştır. kadın tablolarıyla avunmaktadır. saçlarını boyar. eldivensiz bir şeye dokunmaz. claire'le tanışır. ona büyük bir şehvetle aşık olur. işine karşı beslediği büyük tutku yavaş yavaş claire ile birlikte aşk halini alır. virgil'in işindeki titizlik ve başarı kaybolmaya başlar. fakat iyice hatırlayalım. claire için hazırladığı bütün kataloğu restoranda yırtsa da hatta claire'e deliler gibi aşık da olsa robotun parçalarını claire'in evinden çalmaktan kendini alıkoyamaz. yani tutku yerini aşka bırakıyor gibi olsa da aslında virgil ikisinden de vazgeçmek istememektedir.

    billy yıllarca virgil'in aşağılanmalarına maruz kalmıştır. billy'de uzun yıllardır tanıdığı virgil'in zayıf noktalarını kullanarak kusursuz bir intikam planı yapar. virgil'in elinden hem tutkusunu hem de aşkını alır. geriye bir tek virgil'in aşkına rağmen parçalarını çalmaya devam ettiği robotu bırakır.

    virgil, şikayet için polis merkezine gider. o zamana kadar görmediğimiz virgil ile claire'in sevişme sahnelerini görürüz. virgil şikayetten vazgeçer. çünkü tüm yaşadıklarına rağmen malın mülkün canı cehenneme deyip claire'i seçmiştir.

    virgil yaşadığı onca şeye rağmen day and night'a gelir. çünkü claire, kendini en huzurlu hissettiği yerin prag'ta day and night olduğunu söylemiştir.

    2 kişilik yerde oturur ve birisini beklediğini söyler. çünkü hala claire sevmektedir ve onu affetmeye hazırdır.

    eldivenleri yoktur. çünkü claire'i kaybetse de bulduğu aşk onu tedavi etmiştir.

    virgil tutkudan vazgeçmiş yerine aşkı seçmiştir.

    son olarak:(belki biraz fantastik olacak ama hissettiğim bu)
    içinde sadece saatler ve çarklarların olduğu bir kafe neden claire gibi bir kıza huzur verir ki? bence burada ki huzurun kaynağı robert. çünkü robert gibi saatlere ve çarklara karşı tutkulu biri böyle bir kafede kendini çok mutlu hisseder. claire, robert'e aşıktır. robert kendisine aşık olmasa bile robert'le daha önce geldiği bu mekanda robert'in mutluluğu kendisine huzur vermiştir ve bu yüzden day and night'ta kendini huzurlu hissetmiştir.

    kısadan hisse claire aşıktır. robert tutkuludur. virgil ise hem tutkuludur hem aşıktır.
    --- spoiler ---
297 entry daha
hesabın var mı? giriş yap