yavru serçe

• belki bu kadar abartmam bazılarına tuhaf gelecektir.ama maalesef beni çok etkiledi bu olay.şurada bahsettiğim bir yavru serçemiz vardı: #41245426
  
  bir süredir misafirimiz olan serçe muhtemelen bir karga tarafından yenildi.
  
  yaklaşık 1.5-2 aydır gözümüz gibi bakıyorduk kendisine.2 defa veterinere götürdük.kendisine toplarlanması için her türlü vitamin içeren yem-su aldık.gücünü toparlayabilmesi için zaman zaman çekirdek ayıkladık verdik, zaman zaman yediğimiz yemeklerden küçük parçalar ayarlayıp verdik.sabah akşam yemini verdik, kutusunu temizledik.dışarı çıkardık, annesini bulabilsin diye bulduğumuz yere götürüp saatlerce uzaktan izledik.hava güzel olduğunda bahçede-balkonda uçma denemeleri yaptırdık.elimizle su içirdik, yemek yedirdik.
  
  artık ailenin parçası gibi oldu.aslında kendisine gidici gözle baktığımız için bağlanmamak adına isim filan da koymadık.yavru serçe diye sevdik.televizyon izlerken yanımıza getirdik.sağa sola sıçmalarına, elimizi gagalamalarına hep gülerek baktık.
  
  denemeler sonunda uçmaya başladı gibi.ama sağa sola çarpıyordu ve yükselemiyordu.ara ara çabalasın diye balkona bıraktık.
  
  bugün yine aynı şekilde balkona bırakmıştık.bir süre sonra eşim balkona bıraktık ama bi bakalım bişey olmasın dedi.balkona çıktığımızda ise şöyle bir manzarayla karşılaştık; her yer kan ve tüy...ve kuş ortalıkta yok.o anda anladık ki bir kuş gelmiş ve kendisini öldürmüş ve alıp gitmişti.bir süre kalakaldık.
  
  aylarca kendisine bakmış, bir bebek gibi herşeyiyle ilgilenmiştik.bu haftasonu ise dışarı çıkarıp salmayı planlıyorduk.ama bir anlık ihmalkarlığımız sebebiyle kendisini yem etmiştiz...
  
  biliyorum basit bir şey.belki biz ona rastlamasaydık ölecekti zaten.ya da dışarı saldığımızda yine bir kuşa yem olacaktı.ama yine de boğazımıza bir şeyler düğümlendi.
  
  "siktirgit,her gün yüzlerce insan ölüyor sen nelerle uğraşıyorsun" diyenler çıkabilir, kısmen haklıdırlar da.ama beni acayip bozdu bu olay.inanmadım,gittim bahçeye filan baktım.belki uçup gitmiştir dedim ama kendimi buna inandıramadım.
  
  30 yaşına yaklaşmış evli barklı adamım.her türlü yokluğun ve zorluğun içinde yetiştim.ortalama bir insana göre de çok çileli büyüdüm.ama yine de bozdu beni işte.buraya yazmamın sebebi ise bir rahatlama ve bir özür:özür dileriz yavru serçe,sana yeterince dikkatli bakamamışız.