öğrenci çocuğuna her ay 2500 tl verebilen baba

• ileride bir gün bunun anne versiyonu olacağım babadır.
  
  öğrencilik hayatım boyunca parasız kaldığım bir dönem olmadı, paramı düzgün harcadım ki zaten anlamsız harcamalar yapan bir insan değilim. çünkü böyle yetiştirildim. ailemin durumu iyi olmasına rağmen baba bana şu kadar para ver, şunu almak istiyorum ya da baba bana araba al demedim. limiti fazlasıyla yüksek ek kartım vardı, bir gün de çıkıp atıyorum 500 liraya ayakkabı almadım. alana da bir şey demem. çünkü beni ilgilendirmez, ben kendi hayatıma bakarım.
  
  kendi çocuğum olunca, ben ve eşim güzel para kazanıyorsak, çocuğumun neye ihtiyacı varsa onu gönderirim, hiç acımam. niye acıyayım? her anne-baba çocuğuna en iyisini vermek ister. kendi rahat rahat yaşıyorken çocuğunun aç kalmasına, en ufak bir şeyi bile düşünerek adım atmasına kimin gönlü el verir?
  
  ama elbette oğlum varsa, bizim paramızla kızlara yemek ısmarlamasına kıl olurum. çünkü ben de öğrenciliğimde hiç sevmedim erkeklere bir şeyler ısmarlatmayı. biz erkek arkadaşlarımızla her şeyi bölüştük, paylaştık. öğrencisin sen sonuçta, kendi kazandığın para değil bu.
  
  bir de şunu söyleyeyim, çocuğumun özel üniversitede okumasını hiç istemem. sabancı'yı koç'u kazanıyorsa tamam. ama hele de bugünlerde dershane gibi her yerde biten özel ünilerden birinde okuyacağına hiç okumasın daha iyi. eğitimde fırsat eşitliği mutlaka olmalı. bir çocuk deliler gibi çalışıp zar zor bir okul kazanırken diğer çocuk ailesi zengin diye avukat olmamalı mesela. ki zaten özel okullarda tıp ve hukuk gibi bölümlerin olmaması taraftarıyım. ama var mı bilmiyorum açıkçası.
  
  ayrıca çocuğumun arkadaşlarıyla eve çıkmasını da pek istemem. 1+1 ev tutarım ona. çünkü ben öğrencilik hayatımda ev arkadaşlarından çok çektim, çocuğumun çekmesini istemem. kafası rahat olsun isterim. bütün bunların karşılığında da okulunda ve sonra iş hayatında başarılı olmasını isterim. başarılı olamazsa da yapacak bir şey yok. çocuğun bu senin, sokağa atacak halin yok.
  
  ancak şu başlığın asıl acı tarafı ise asgari ücretle çalışıp dört-beş çocuğu olan babaların çok olduğu ülkemizde sistem eleştirisi yapmak yerine çocuğuna istanbul gibi bir şehirde 2.500 lira veren bu babanın deliler gibi eleştirilmesi. çok yanlış yerdesiniz. asıl eleştirmeniz gereken vatandaşları arasında böyle uçurumlar yaratan devlettir, hükümetlerdir.