16 haziran 2014 almanya portekiz maçı

• köln'ün en büyük public view alanında 5-10 bin almanla kah izlediğim, kah izleyenleri gözlemlediğim maç.
  
  önce bir şölen havasında maçın izleneceği alana geliyor insanlar. giriş, önceden internetten çıktısı alınmış ücretsiz biletlerle yapılıyor. yiyecek-içecek ve tuvalet ihtiyaçlarının giderilmesi için gerekli standlar kurulmuş, sağlık ekipleri hazır. 2 tane deva ekran var, yan yana değil arka arkaya. böylece aşırı kalabalık engellenmiş oluyor. maç başlayana kadar yiyip içip müziğe eşlik ediyorlar, amatör olduğunu tahmin ettiğim bir grup konser veriyor. abartmış olmayayım, hiç yoktu diyemem ama ben hiç görmedim diyebilirim; hiç kulüp forması ya da bayrağı görmedim ben, sadece alman bayrakları ve milli takım formalarıyla gelmişti insanlar. arada portekiz bayrağına sarılmış olanlar da var tabi kalabalıkta, herhangi bir tacize uğramadıklarını söylememe gerek yok sanırım.
  
  milli marşlarını aşırıya kaçmadan coşkuyla okuyorlar, angela merkel ekrana gelince hafif bir homurtuya karşılık nispeten yüksek bir alkış sesi duyuluyor. maç başladıktan sonra zaten işin rengi hemen belli oluyor, almanyanın kazanacağı gün gibi ortada. onlar zaten maçtan önce farkındalar, kornerlerde bile oooo çekiyorlar. sonra ilk yarı 3-0 bitiyor ve bizim hiç alışkın olmadığımız bir süreç başlıyor. devre arasında yayıncı kanalın yorumcularının sesi kısılıp keyifli, insanların eğlenebileceği müzikler açılıyor (zaten yorumcular neyini yorumluyorlarsa, ona da hayret ediyorum), biralarını içip wurstlarını yerken yavaştan kafayı bulup eğlenmeye devam ediyorlar. ikinci yarı sahadaki takım gibi seyirciler için de rölanti geçiyor. ta ki podolski ekranda görünene kadar. ona (sanırım kölnlü olduğu için) ayrı bir reaksiyon gösteriliyor, çığlıklar falan duyuluyor. sonra bir gol daha atıp kazanıyor almanya. maç bitiminde orda kalanlar için müzik ve eğlence devam ediyor. çıkanlar da dağılıp evine gidiyorlar.
  
  maç sonrası arabaya bayrak asıp kornaya basarak geçit yapma zımbırtısı burda da var. sanırım bizimkiler öğretmiş, bunların da hoşuna gitmiştir.
  
  velhasıl futbolun güzel olduğunu, insanların birbirini öldürmesi için değil eğlenmesi için bir araç olduğunu; yani futbolla ilgili unuttuğum bazı doğruları tadıp geliyorum.
  
  not: bi yandan da insan devamlı finale oynayıp da nasıl zevk alır onu da sorguladım. mesela ilk yarı 3-0 bitti, ulan ikinci yarıyı izlemeye gerek kalmadı. biz alışmışız hem milli takımla hem kulüp takımlarıyla kanser olmaya, bünye kabul etmedi.