andreas scholl

• cennet bahçelerindeki ıhlamur ağaçlarının hafif bir esinti etkisiyle usul usul salınması sonucu ortaya çıkan muhtemel sesin narin gezegenimizde zuhur bulmuş haline sahip olan insan evladı.
  
  masal gibi sesi var bu adamın. öyle saf ve öyle güzel ki. havada uçuşan pamukları yakalamaya çalışmak gibi. bir okyanusun sakin maviliğinde yok olmak gibi. güzel bir yok oluş ama bu; paramparça olup bütün evren olmak gibi. bulutlara sarılmak gibi. sanki pudra kokluyormuşsunuz gibi. tatlı tatlı teninizi okşayan rüzgar gibi. ışık gibi. yargılamadan, eleştirmeden size bakan bir çift göz gibi. anlaşılmak gibi. ütopik resmen. ne olduğunu hala anlayamadım tam olarak ama iyi ki var bu efsunlu ve ancak bir meleğin sahip olabileceği şekilde huzur kokan ses.
  
  (bkz: how sweet the moonlight)