darbareye eli

• yönetmeni tanıyanlar bilir, adam bu tür filmlerin ustası. yani aslında herkesin hayatında olabilecek bir olayı ele alıp hayatın gerçeklerini iran kültürüyle harmanlayıp seyirciye sunan efsane (evet son 3 filminden sonra bunu rahatlıkla kullanabilirim) kişilik...
  
  burada da öyle... about elly tam bir "durum" filmi... fakat son 2 filminden biraz farklı olarak daha hareketli diyebilirim. potporik yaklaşımı da cabası. eğlenceli bir filmmiş gibi neşeli ve kalabalık bir aile kareleriyle başlayan film bir anda "nooluyo ya?" dedirtip devamında gelişen olaylar ile izleyiciyi soru işaretlerine boğuyor. yine devamında gelen ve diken üstünde geçen sahneler, telaş, heycan, suçluluk, bilinmezlik, iran, kadınlar, yargılar, acabalar... karakterlerle birlikte izleyici de birşeyler öğreniyor, tartışıyor, düşünüyor ve merak ediyor.
  
  ben filmi izlerken çok gerildim. beyaz yalanların aslında göründükleri kadar beyaz olmadığı daha güzel nasıl anlatılabilirdi bilmiyorum. durumla başa çıkmaya çalışan karakterlerdeki değişimler, değişen düşünceler, insanların nasıl da yüzeysel yaşadığını ama iş ciddiye binince nasıl da sorumluluktan kaçmaya çalıştığını kör göze parmak misali değil de, en olağan ve en yalın biçimde sunuyor film... ve tercihlerin nasıl sonuçları olduğunu... finalde çoğu insan elly'e ne olduğunu düşünürken ben ali rıza'nın elly hakkındaki değişen tutumunu düşünmüştüm.
  
  velhasıl film çok iyi. 8/10
  
  not: eklemeden geçemiycem "müziksiz film izlenmez abi" tabumu kırdığı için asghar farhadi abimize ayrıca teşekkür ediyorum. yani senaryo ve yönetmenlikteki başarısı dışında tutuyorum bu özelliğini. izlediğim diğer 2 ^{* *} filminde de bir an bile "hani müzik yok mu bunda?" şeklinde düşündürmediği için kendisi benim için efsanedir, başucu yönetmenidir.. öhm, saygılar.