kış güneşi

• şurada bu şarkıyla ilgili birkaç not paylaşmıştım: (bkz: kral tv top 20/@tek ihtimali olan insanlarin hikayesi). ama fark ettim ki buraya not düşmemişim. hatırlatmak için tekrar edeyim. o dönem hakikaten de seyirci oylarına ve taleplere göre düzenlenen kral tv top 20 listesine, video ilk kez perşembe günü yayınlanmasına rağmen, cumartesi günü birinci sıradan giriş yapmıştı kış güneşi.
  
  şarkıyı buralara getiren birçok faktör var. bunlardan biri giriş melodileri. kesinlikle merak ettirip moda sokarak kendini dinletiyor ve iyi bir parça dinlemeye hazırlıyor.
  
  ikincisi aranjmanı. artık çok geç yalvarma / yürekli olmadan, meydan okumadan / yanlış zaman, yanlış insan / kıyamete kadar kapattım kalbimi / oooooo oo oo oo / azar coşar deli gönül... diye başlayan bu kısımların hepsinde farklı bir melodi var. düzenleme ve geçişler çok başarılı.
  
  üçüncüsü sadelik. bu partlar arasındaki başarıyı sağlayan biraz da aranjmanın sadeliğinden kaynaklanıyor. ama söz konusu sadelik yalnız başına değil. sözler de aynı şekilde. basit, ama kendini tekrar etmiyor. ve sözler bütününde gerçek bir özlemi anlatıyor. aranjmanın başarısı sayesinde de sözler basit gibi durmasına karşın, içinde geçen neredeyse her kelimeye odaklanabiliyoruz.
  
  dördüncüsü tarkan'ın sesi. hiçbir aşırılık yok. ne a-acaipsin'deki hınzır tonlamalar ne de dön bebeğim'deki full naiflik. böyle baştan sona akan, kendini hissettirmeyen, daha doğrusu şarkıdaki bütünlüğün önüne geçmeyen bir sadelik var. öyle ki geçişlerdeki nağmeler bile, şarkıdaki genel cool havayı bozmuyor.
  
  beşincisi klip. elbette videoyu izlemiyorsak bunun bir önemi olmadığını düşünebiliriz. ama aradan 20 yıl bile geçse, eğer bu klibi vaktinde gördüysek aklımızdan çıkmadığını fark edebiliyoruz. sepya mı denir bilmiyorum, kahverengi tonlarında bir filtreyle tarkan'ı bir evin çeşitli odalarında bunalımlara girerken görüyorduk. bir ikimizin yerine klibi değil elbette. ama başka bir şey. o sadelik bütününü tamamlayan bir çalışma. bir de yanlış hatırlamıyorsam, tarkan'ın basic baskılı bir tişörtü vardı üzerinde. bundan emin olmak tabii ki 2 saniyelik iş artık ama youtube'a girmeden hatırladığım kadarıyla yazmak istedim.
  
  nitekim tüm bu unsurlar, albümünün çıkış parçası olmayan kış güneşi'nin türk pop tarihinin en iyi çalışması olarak anılmasını mümkün kılıyor. kime göre neye göre'ler bir tarafa, hem dinlerken hem de söylerken eşsiz bir keyif veren bu şarkıda emeği geçenlerin hakkını vererek, ah şu 90'lar göndermesi yapmadan da geçemiyorum.