mindhunters

• kurgusu ne kadar iyi oluşturulmuş gibi görünse de; aşmış insanlar güruhu olan film karakterlerinin seyirciyi "yuh artık" demek zorunda bırakan serüveninin filmi. akıllara "büyük puzzle ın küçük parçalarından birinde karakterlerden biri bir hata yapsa veya yapması beklenen dışında bir şey yapsa film komple sıçmaz mı?" benzeri sorular getiren, "öyle oluyorsa bizim polat alemdar ın grand bank of larnaka yı iki dakikada kirabilmesinin neresi tuhaf?" benzeri soruları da peşinden sürükleyen amerikan filmlerinden yalnızca biri.
  
  seri katilin kim olduğunu merak etmekten bile soğuyor insan bir noktadan sonra. "kimse kim, gebersin şerefsizlerin hepsi" bile denebiliyor.
  
  ama yine de; izlemeye değmeyecek kadar da kötü değil. bu tarz filmlerin bu yönleri eleştirilmemeli belki de. yapıcılıktan çok uzak olan bu eleştiri filmi izlerken doğan aptal yerine konuluyor olma hissi ile doğuyor elbette. adamlar kasmış, belli. öldürdüğümüz yiğidin hakkını da verelim. böyle filmleri jackie chan filmi izleyen bir çocuğun hayat dolu gözleri ile izleyelim.