6 entry daha
  • hayatımı otomatiğe bağladım. her gün kalkıp okula gidiyorum, okuldan geliyorum az biraz televizyon izleyip dersim çalışıyorum, gece oluyor uyuyorum.
    asla beynimi kullanmıyorum söylenenleri algılamak için bazen iki kere tekrar etmelerini söylüyorum.herkese gülüyorum halbuki neden güldügümü bilmiyorum.beni gerçekten tanıyanlardan kaçıyorum, onlar bendeki değişimi fark edebilir çünkü.yüzümdeki aptal gülümseme kapıyı kapatınca ağlama krizine bırakıyor yerini.
    gene de yaşıyorum hala pes etmedim.
    güçlü olmak böyle bir şey olsa gerek.
1 entry daha
hesabın var mı? giriş yap