evlenmek ve çocuk doğurmak istemeyen kadın

• evlenmeyi, çocuk düşünürsem isteyebilirim.
  çocuk doğurmayı ise türkiye'nin bu şartlardaki eğitim sisteminde istemiyorum.
  niye mi?
  
  ingiltere'de çocuk bakıcısı olarak kaldığım dönemde, oradaki okulları görme fırsatım oldu.
  insanların gündelik hayattaki kabalığından şikayet ediyoruz ya. bunun taa ilkokula hatta anaokuluna, o dönemde öğretilmesi gereken şeylere dayandığını anladım.
  
  ingiltere'de sıradan bir devlet okuluna giden bir çocuk, temel olarak bir toplumda nasıl yaşanması gerektiğini öğreniyor.
  onların okulları, devasa boyutlarda değil. çocuklar için küçük sıralar, küçük masalar var.
  sınıf düzeni de herkesin tahtaya yüzünün dönük olması şeklinde hazırlanmamış. salon gibi sınıfları var. sınıfların her köşesinde değişik ilgi alanlarına göre, resim, müzik estrümanları, bilim aletleri gibi temalar oluşturulmuş. masaların üzerinde kutular içinde bir sürü boya kalemi var.
  sınıfa ilk girenler, masaların üzerindeki sandalyeleri yere indirmeye başlar. her gün aynı çocuklar bile gelse, "ben bunu dün yaptım, bugün başkası yapsın" demez. okul saati bitip evlere dönme zamanı geldiğinde de, sınıftan çıkan son çocuklar sandalyeleri sıraların üzerine kaldırırlar.
  çok basit ama hayat boyu bir toplumda yaşamanın ne demek olduğunu öğreten bir iş bu. bu çocuklar büyürken, evlerinde bulaşıkları yıkamanın kadın işi, tamiratın erkek işi olduğunu bellemezler.
  ev partilerinde erkekler de yemek yapar, bulaşık yıkar.
  bir çocuk sahibi olmak demek, topluma yeni bir birey kazandırmaktır aynı zamanda.
  
  en basitinden düzgün sıraya giremeyen bir milletiz. üstelik de temel eğitim süremiz uzamışken. benden sonra tufan, mantığı iliklerimize işlemiş.
  
  çalışıp, vergi verdikten sonra da çocuğumu özel okula yollamayı mantıklı bulmuyorum. zaten özel okullar bile avrupa devletlerinin devlet okullarının verdiği kalitede eğitim veremiyor türkiye'de.
  
  4-5 yaşından sonra anaokuluna, sonra da yıllarca temel eğitim alacağı okullara göndereceğim bir bireyi, onaylamadığım ve çağın gerisinde gördüğüm bir eğitim sisteminin kucağına niye bırakayım?
  o çocuk mutsuz olsun, diye mi?
  
  biyolojik heveslerle çocuk yapmak, maddi güvencesi olduğu için çocuk yapmaya kendini hazır hissetmek yeterli değil. bu pilav daha çok su kaldırır.